..
diye de başlarım ki. iki nokta koysam, elma olsam, barış gelse gene mi elma oldun sen tarraam dese, sevse beni, o sevince, anlatınca bana her şeyi, neden elma kalmadığımı, neden elma kalamadığımı, anlasam sonra.
çünkü bir elma olarak kalsaydım bile, ben kalmazdım. biz kalırdık, biz olurduk elma. bir elmanın iki yarısı değil hem, elmanın kendisi.
ama madem çıktınız sudan yayıldınız dünyaya, biz de tepedeki çimenlikten izleriz mademse. hem elma olmayınca daha kolay oluyor bir de bazooka açmak yanına.
ben sözcükleri çok önce kaybetmiş olsam da biliyorum ki ona kurduğumda cümleleri, artık o eski dil sistemi yok oluyor, ne sözcük şaibesi kalıyor ne bişi. yalnız dinlediğinden ve anladığından da değil, cümleleri o kurduğundan, kurulanları o düşünmüş olduğundan. ben olduğundan.
resimdeki kızın kafasında bir elma mı var..? :)
aşığım sana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder